miércoles, 28 de octubre de 2015

Abrazos que salvan

A listaxe das miñas vitorias
cóntase por derrotas,
as chamadas de auxilio sempre toparon
cun contestador automático fóra de servizo,
os camiños que me gustan
teñen un cartel de prohibido o paso,
e os meus personaxes favoritos
case sempre morren antes de rematar a película.
Será preciso que che diga, ruliña,
que sen os teus abrazos,
nos que se detén o tempo,
faríaseme moi costa arriba este mundo
cargado de desánimo, depresións  e protestas?

                                            Do libro "Territorios estraños"

domingo, 18 de octubre de 2015

¿Qué fue de los cantautores?

Nesta mañá nubrada de domingo e que ameaza choiva, deíxovos este poema/canción de Luis Pastor.

Siete vidas tiene un gato
aunque no caze ratones.
Hay cantautor para rato:
zapatero a tus zapatos,
cantautor a tus canciones,
Luis Pastor, con dos cojones.


 

miércoles, 7 de octubre de 2015

Volta ó rego

Estas pernas que se negan a percorrer
as beirarrúas que levan á oficina.
Esta ollada que se resiste a sufrir 
a paisaxe cotiá de rotondas e traxes gris-cemento,
de derrotas mesturadas con  paracetamol,
de semáforos insubmisos 
e escaparates coa moda do outono,
e  prefiren seguir colgados da maxia
salvaxe e volcánica de Lanzarote.
Este corpo que non quere entender de urxencias
nin da escravitude do reloxo.
Estes dedos que se  fixeron  alérxicos 
ós  códigos de barras, ós  impresos M-11
e a un ordenador Inves con vistas á rúa Zamora.
Este síndrome postvacacional
que non me serve como coartada.
                                         Do libro "Territorios estraños"